آیین نامه اجرایی اخذ عوارض در مناطق آزاد تجاری - صنعتی جمهوری اسلامی ایران

در این مطلب به سراغ آیین نامه اجرایی اخذ عوارض در مناطق آزاد تجاری - صنعتی جمهوری اسلامی ایران که در تاریخ 1372/10/27 توسط وزرای عضو شورای عالی مناطق آزاد تجاری - صنعتی به تصویب رسیده است، می رویم.

ماده 1

در این آیین نامه واژه های زیر به جای عبارت مشروح مربوط به کار می رود:

کشور: کشور جمهوری اسلامی ایران.

منطقه: هر یک از مناطق آزاد تجاری - صنعتی جمهوری اسلامی ایران.

سازمان: سازمان هر منطقه آزاد تجاری - صنعتی جمهوری اسلامی ایران.

ماده 2

عوارض مشروح زیر توسط سازمان حسب مورد از اشخاص ساکن اخذ می شود:

الف- عوارض شماره گذاری: وجوهی است که سازمان در قبال شماره گذاری وسایل نقلیه زمینی، متناسب با نوع وسیله، اخذ می نماید.

ب- عوارض سالانه: وجوهی است که سازمان سالانه از دارندگان وسایل نقلیه زمینی متناسب با نوع وسیله، اخذ می نماید.

پ- عوارض تردد: وجوهی است که سازمان از رانندگان وسایل نقلیه زمینی که با پلاک های سایر نقاط کشور در منطقه تردد می کنند، اخذ می نماید. این عوارض ممکن است در هر بار تردد یا در قالب صدور کارت تردد وسایل نقلیه اخذ گردد.

ت- عوارض خروج: وجوهی است که سازمان از اشخاصی که به مقصد خارج از کشور از مرزهای منطقه خارج می شوند، به هنگام خروج دریافت می دارد.

ث- عوارض ورود: وجوهی است که سازمان از اشخاصی که قصد ورود به منطقه را دارند دریافت می دارد.

تبصره - لغو شده است.

ج-عوارض مواصلاتی: وجوهی است که سازمان از دارندگان وسایل نقلیه یا مؤسسات حمل و نقل بابت استفاده از پایانه های مواصلاتی ایجاد شده در منطقه اخذ می نماید.

چ- عوارض بندری: وجوهی است که سازمان در قبال ارائه تسهیلات بندری برای حمل و نقل دریایی از استفاده کنندگان آنها دریافت می دارد.

ح- عوارض فرودگاهی: وجوهی است که سازمان در قبال ارائه تسهیلات فرودگاهی برای حمل و نقل هوایی و تردد هواپیما از صاحبان کالا یا مؤسسات حمل و نقل هوایی اخذ می نماید.

خ- عوارض فعالیت (پذیره): وجوهی است که سازمان در قبال صدور و تمدید مجوز فعالیت در منطقه برای اشخاص حقیقی و حقوقی از آنها اخذ می نماید.

د- عوارض کالا: وجوهی است که سازمان از اشخاصی که قصد واردات کالا از خارج به منطقه و یا قصد حمل کالا از منطقه به سایر نقاط کشور را دارند اخذ می نماید.

ذـ عوارض خدمات شهری: وجوهی که سازمان بابت ارایه خدمات شهری از مالکان یا بهره برداران اراضی و مستحدثات واقع در منطقه اخذ می کند.

تبصره- اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از مسافران، گردشگران و افراد ساکن (دایم یا موقت) از پرداخت هرگونه عوارض معمول کشور به استثنای موارد فوق الذکر در محدوده مناطق آزاد معاف می باشند.

ماده 3

عوارض موضوع ماده 2 این آیین نامه به حساب درآمد منطقه منظور می گردد.

ماده 4

میزان عوارض موضوع ماده 2 این آیین نامه از طرف هیأت مدیره هر منطقه تعیین خواهد شد و به ترتیب مقرر در بند (2) تصویبنامه شماره 16632 /ت30هـ مورخ 13/ 2/ 1373 به تصویب شورای عالی مناطق آزاد تجاری - صنعتی خواهد رسید.

ماده 5

سازمان ها مکلفند در اجرای بند (خ) ماده (2) این آیین نامه از شروع فعالیت های بدون مجوز و یا ادامه فعالیت هایی که نسبت به تمدید مجوز از سازمان منطقه اقدام ننمایند، جلوگیری به عمل آورد.

تبصره 1- مجوزهایی که در مهلت مقرر هیچگونه فعالیتی در ارتباط با آنها صورت نگرفته باشد، ابطال می شود.

تبصره 2- مجوزهایی که فعالیت موضوع آنها در حال انجام بوده ولی در مهلت قانونی مقرر در مجوز تمدید نشده است با تصویب هیات مدیره مطابق دستورالعمل اجرایی اخذ عوارض در مناطق آزاد تجاری- صنعتی در سال اول تاخیر با اخذ عوارض مربوط به آن سال به اضافه ده درصد تمدید می شود. در تمدید برای سنوات بیش از یک سال به ازای هر سال اضافه به صورت پلکانی ده درصد به عوارض مصوب سال تمدید اولیه اضافه می گردد. تمدید با تاخیر مجوز برای دفعات بعد صرفا تا دو مرتبه دیگر و برای تاخیرهای کمتر از سه سال صورت خواهد گرفت و از فعالیت واحدهایی که شرایط تعیین شده را رعایت ننموده اند، جلوگیری خواهد شد.

تبصره 3- فعالیت های کلیه اشخاص اعم از ایرانی و خارجی مشمول این ماده خواهد بود.

ماده 6

سازمان ها مجازند از کلیه ارایه دهندگان خدمات قراردادهای مشاوره، طراحی و پیمانکاری (از قبیل ساختمانی، حمل و نقل، خدمات و انبارداری) که محل اجرای آن در مناطق قرار دارد معادل یک درصد مبلغ قرارداد را به عنوان عوارض عمرانی شهری وصول و به حساب های مربوط واریز نمایند. مجوز فعالیت برای هر قرارداد یا مجموعه قراردادها صادر و در دوره اجرای قراردادهای مذکور معتبر می باشد.

ماده 7

سازمان ها موظفند با هماهنگی دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی و ویژه اقتصادی از طریق اطلاع رسانی عمومی، کلیه خودروهای دارای پلاک مناطق را به منظور کنترل تردد و پرداخت عوارض، ملزم به نصب برچسب الکترونیکی یا ابزارهای الکترونیکی مشابه نمایند. تنظیم ساز و کار کنترل و دریافت عوارض مربوط با سازمان ها خواهد بود.

این تصویب نامه در تاریخ 1373/2/1 به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.